0
0
Ik heb zelf geen directe vorm van racisme meegemaakt met een vriend, familielid of kennis. Ik ben er ook niet echt mee bezig.
Racisme in mijn omgeving is beperkt en ik denk dat het in mijn directe omgeving, zoals de sportschool waar ik me vaak bevindt, ook niet echt heel veel voorkomt.
Ik denk dat iedereen wel ooit eens een vorm van racisme heeft meegemaakt, misschien niet direct. Maar ik hoor en of zie hier vaak toch wel iets van via social media of televisie.
De wereld zou er een stuk beter uitzien als er geen racisme meer zou zijn. Aan mijn kinderen zou ik ook uitleggen dat er onderscheid wordt gemaakt en iemand anders benadeeld wordt, omdat die anders is dan de rest.
John,
Bodybuilder
Ik weet eigenlijk niet of er veel racisme is in mijn omgeving. Ik merk wel dat mensen elkaar anders benadelen of dat ze vooroordelen hebben voor een ander.
Dat zou men racisme kunnen noemen. Maar daar ben ik niet zo mee bezig.
Racisme is een vervelend iets. Een “iets” wat je het gevoel geeft beter te zijn dan een persoon die anders is dan jij.
Ik denk niet dat er een wereld zal zijn zonder racisme. Dit omdat het in de menselijke natuur zit om onderscheid te willen maken.
Soms heeft racisme een beschermende functie, omdat iemand een vervelend en traumatische situatie heeft mee gemaakt bijvoorbeeld.
Nova,
Skateboarder
Racisme is iets waar je als donker persoon alert op moet zijn, of in ieder geval rekening mee moet houden.
Zo stond ik bijvoorbeeld op beeld van een bewakingscamera van mijn middelbare school. Ik was net klaar met basketballen en wilde rustig naar huis gaan. Op dat beeld was een blank persoon een fiets aan het stelen.
De docenten hadden besloten, na het zien van de camerabeelden, dat ik hem de opdracht had gegeven om dat te doen en ik was degene die met de politie moet praten. Ik zat hierdoor bijna in de problemen.
Ik wist niet eens wie die jongen was en wat hij aan het doen was. Ik was gewoon in hetzelfde beeld. Maar niemand geloofte mij.
Een wereld zonder racisme? Klinkt als een utopie. Ik heb daarvoor te veel situaties, als hierboven, meegemaakt in mijn jeugd en nog steeds maak ik ze mee.
Berthil,
Basketballer
Racisme zie ik niet in mijn directe omgeving (op een negatieve manier). Ik denk wel dat het in bepaalde omgevingen nog wel veel voorkomt. Ik geef zelf dansles aan kinderen en ik probeer, áls ik er iets van meekrijg, dit snel in de kiem te smoren.
Ook heb ik het zelf minimaal meegemaakt toen ik was jonger was.
Scheelt denk ik veel dat ik er zelf goed mee kan lachen en ook wel eens menig opmerking kan maken. Overigens wel altijd met de beste bedoelingen. Wat dat betreft heeft het geen negatieve impact op me gemaakt. Ik vind het vaak niet de moeite waard, mocht het voorkomen.
In sommige situaties vind ik dat we de boel wel heel erg opblazen. Daar word ik wel vermoeid van. Ook vind ik het jammer dat het nog steeds zo’n ding is in de maatschappij. Het ergste vind ik het fysieke en verbale geweld wat erbij komt kijken.
Ik denk niet dat racisme snel zou verdwijnen. Er zouden altijd wel mensen zijn die racistisch blijven, of dingen als racisme beschouwen.
Kai,
danser
Ik had een tijd terug een honkbal-teamgenoot die later ook mijn huisgenoot werd. Dit was een marokaanse jongen met een Marokkaanse naam en achternaam. Ook had hij lichtelijk een Marokkaans accent. Hij vertelde me wel eens over wat hij meemaakte als mensen wisten dat hij marokkaans was en hoe hij dan behandeld werd.
Hij kon er meestal wel om lachen, gelukkig. Maar soms klonken de verhalen zo ongeloofwaardig voor mij. Tót dat ik merkte, dat als hij belde naar onze internet of -tv providers, dan zeiden de medewerkers dat ‘ze er weinig aan konden doen” en als ik dan gelijk erna terug belde dan “gingen ze het gelijk regelen”.
Bizar hoe opvallend dit was. Hier sta ik nog steeds bij stil.
Thijmen,
Honkballer
Racisme is altijd om mij heen geweest. In Nederland en vooral in de VS, waar ik vandaan kom. Ik ben zelf vaak slachtoffer geweest van racisme. Dit heeft veel impact op mij gehad en hierdoor heb ik een “against them” gevoel gekregen.
Ik was bijvoorbeeld in de Mediamarkt, en ik had een hoodie op. Niet snel daarna ben ik opgepakt door de politie. Er was geen reden, ik deed niks.
Hierdoor vertrouw ik blanke mensen moeilijker. Ook ben ik zelf meer veroordelend geworden, misschien zelfs op een racistisch level.
Ik denk niet dat racisme ooit weg zou gaan. Er zou altijd wel een reden zijn om anderen niet te accepteren.
De meest voorliggende oplossing zou waarschijnlijk “interracial mariage” zijn.
Nick,
Basketballer
